در کنار تمامی مزیت‌های گفته شده، نیلینگ می‌تواند معایبی نیز داشته باشد که مهم‌ترین آنها به شرح زیر هستند:
کاهش هزینه ها: یک طرح ابزاربندی مناسب و قابل اعتماد در شرایط حساس همچون وجود خاک هایی با قابلیت فشردگی زیاد و یا موارد دیگر، باعث کاهش چشمگیر احتمال وقوع خطرات می شود.
مهندسان خبره با توجه به شرایط محلی، خصوصیات خاک و نیازهای پروژه‌ها، تجهیزات و امکانات به‌روز را به‌کاربرده و فرآیند نیلینگ را به‌طور دقیق و بدون مشکل اجرا می‌کنند. این تخصص و تجربه مهندسان به‌عنوان یک عامل کلیدی، به بهبود عملکرد و اجرای بهینه‌تر فرآیند میخ کوبی کمک بسیاری می‌کند.
لذا هرچه سریع‌تر باید برای ساخت و نصب سازه اصلی اقدام کرد.
بنابراین مقدار مجاز جابجایی سازه‌های مجاور باید در انتخاب نوع سیستم نگهدارنده مدنظر قرار داده شود.
عوارض سطحی شامل تاسیسات شهری، ساختمان ها و معارضات مجاور گود،
اثر مسلح سازی میخ برای بهبود پایداری دیوار با دو عملکرد زیر حاصل می شود:
توزیع فشار جانبی خاک بر روی دیوار سیستم میخ گذاری خاک و نیروی کششی سر میخ
روش دیگری برای تزریق دوغاب وجود دارد که در آن ابتدا لوله‌ای را در ابتدای چاله قرار می‌دهند، بر سر آن یک دستگاه فشارسنج نصب می‌کنند و سر چاه ??? ??? را می‌بندند.
در روش نیلینگ میخ‌ها غالباً در کشش عمل می کنند ولی در شرایط خاصی، عملکرد خمشی و برشی آنها نیز در نظر گرفته می شود.
نیلینگ که با نام میخکوبی نیز شناخته می‌شود، به‌عنوان سازه نگهدارنده و یکی از روش‌های پیشگیری از ریزش دیواره در محل گودبرداری به کار می‌رود.
مرحله پنجم: اجرای روکش موقت و لیفت ها بعدی تا تراز نهایی
فرایند حفاری در روش میخکوبی مراحل مختلفی دارد که در ادامه به توضیح مختصری در مورد آن خواهیم پرداخت.
در این گونه خاک‌ها، برای پایدارسازی خاک نیاز به انجام زهکشی به گونه‌ای کامل و اساسی است. علاوه بر آن، مقادیر زیاد آب زیرزمینی موجب آن می‌شود که چاهک‌ها به سادگی فرو بریزند.